weblog:
A website that displays in chronological order the postings by one or more individuals and usually has links to comments on postings.
Raytje
De verzamelde werken – Volume II
De gebruikelijke verzameling van belangrijke informatie, wetenswaardigheden, laatste nieuwtjes, eerste geruchten, roddel, achterklap, onzin en klets.
Naar het zuiden
Genoeg natuur voor even. We gaan naar Portland, de grootste stad van Oregon
16 juli
Vandaag verlaten we de vulkaan en gaan we naar een camping dicht bij Portland. Omdat het weekend is valt dat even tegen: we willen 3 nachten blijven om Portland te kunnen bekijken. Maar omdat Amerikanen heel vaak weekendjes gaan kamperen, is de dichtst bijzijnde camping vol. Dan maar de eerstvolgende. Daar hebben we meer geluk. Snel zetten we de tentjes op (die nieuwe tentjes zijn echt snel op te zetten. Binnen 30 minuten staan ze met alles erin.) Op weg naar Portland. Zoals in elke grote Amerikaanse stad rijd ik tijdens de eerste poging verkeerd. Het centrum van Portland is daarbij ook nog eens voorzien van one way wegen. Het ene blok alles naar rechts, het volgende blok alles naar links. Uiteindelijk komen we dan toch aan waar we willen: het visitors centre. Voorzien van een hoop info zitten we in een parkje wat te zitten, de kids kliederen in een fontein, en wij kijken het aan.
17 juli
Vandaag ons eerste echte bezoek aan Portland, maar dan wel de Zoo. De kids vinden dit een prachtig idee en zijn in alle staten. De weg naar Portland is een drukke en mooie: je wordt over een aantal prachtige hoge bruggen geleid, en hebt zo een mooi uitzicht op Portland. Vooral als je boven op zo’n brug in de file staat, dat kun je alles eens goed bekijken. De Zoo ligt in een park boven op een heuvel. Een leuke dierentuin waar ze creatief zijn om gegaan met de beperkte ruimte. ‘s Avonds trakteren we onszelf eens op een echte biefstuk.
18 juli
Vandaag naar hetzelfde hoekje van Portland: het children’s museum. Dit soort musea zouden ze in NL ook eens wat vaker moeten hebben. Weer met gejuich de auto in. M+F kunnen hier lekker spelen met water, buizen, balletjes, ventilatoren en dat soort dingen, we hoeven niks meer te doen, alleen maar kijken. Na het museum naar Lloyd’s centre, een enorme shopping mall, met onderin een kunstijsbaan. Bovenin het foodcourt, waar een stuk of 15 restaurants samen de zitplaatsen delen. Handig, want je kunt nu zelf bepalen wat je eet: Li en ik nemen chinees en de kids willen natuurlijk friet.19 juli
Vandaag zijn wij (R+L) aan de beurt. We gaan stadten, want we hebben eigenlijk nog niks van de stad zelf gezien. Auto in een parkeer garage, en dan te voet door de stad. Chinatown. Dan zien de kids een zwerver en vragen waarom die man op een bank ligt te slapen. Het antwoord roept weer een hoop vragen op en zo wordt het begrip zwerver stof voor een heel verhaal. We lopen een van de vele bruggen op en kunnen zo mooi over de stad uitkijken. Het openbaar vervoer in Portland-centrum is gratis. Prachtig. ‘s middag gaan we zwemmen in een buitenwijk. Veel mexicanen, of ‘hispanic’, zoals ze dat hier noemen. ‘s avonds gaan we naar de HomeDepot, een super Gamma, waar je met de trein van de ene naar de andere kant moet gaan 😉 Ik heb mijn zinnen gezet op zo’n mini windmolentje voor in de tuin. We zien ze hier in de tuinen staan, en ik wil gewoon zo’n ding! Bij de HomeDepot hebben ze er geen. verder zoeken dus.20 juli
Vandaag gaan we verder. Naar de kust. Helaas is het een beetje bewolkt geworden en zijn de tentjes nog wat vochtig. We rijden door de suburbs en dan door het uitgestrekte landschap tussen Portland en de kust. We bereiken een State Park aan de kust, waar het erg populair is onder de lokale bevolking. Het is aan zee, bij Cape Lookout. Dit is een landtong die een mijl de zee insteekt en je een prachtig uitzicht op zee en de stranden geeft. We wandelen helemaal naar de punt toe, door vochtige bossen. Een hele mooie wandeling. Als we terug wandelen, zien we de eerste wolken flarden over de landtong jagen en als we weer ‘beneden’ bij het strand zijn, is het helemaal bewolkt, althans, we zitten gewoon in de wolk zelf. Raar hoor, het is gewoon warm, maar op het strand hangt een mist.
21 juli
Tijdens het ontbijt hangt er in de boom naast onze plek een wasbeer gezin. We hoorde wel wat gepiep, maar dachten dat het vogels waren. Toen we opkeken, hingen er 3 beertjes in de boom. We ruimen alles in en rijden langs de kust naar het zuiden. In Lincoln City spelen de kids (en wij) aan het strand, en bij Newport bezoeken we een vuurtorentje (Where are you from? Netherlands. Oh really, do they have lighthouses too in the Netherlands?). Bij FLorence verlaten we de kust en rijden we naar Eugene. Een overnachting omdat we morgen verder rijden naar Crater Lake National Park. Het begint hier heel warm te worden…
22 juli
Op de KOA camping wassen we eerst voordat we vertrekken. De KOA’s zijn eigenlijk maar voor 3 doelen goed: de was en het zwembad, en de douches. Over de I-5 rijden we naar het zuiden en slaan dan af naar Crater Lake National park. Het bos is hier 20 jaar geleden helemaal afgebrand, en dat is nog goed te zien. We rijden langzaam aan omhoog tegen de vulkaan die 8000 jaar geleden is uitgebarsten. De krater is in die tijd volgelopen en heeft een meer gemaakt. Eenmaal op de rand van de krater krijgen we een prachtig uitzicht voorgeschoteld. Omdat het al laat is, rijden we gauw door naar de camping en eten we een biefstuk met potatosalad. Nee, hier gaat alles prima!
23 juli
Vandaag ‘doen’ we de vulkaan. Er loopt een weg zo ongeveer rond de krater wand en die rijden we helemaal af. Er is een visitor centre waar de kids weer junior ranger worden en een lodge waar we onszelf nu al beloven vanavond eens lekker te gaan eten. Dan het rondje rond de krater. Eigenlijk een weg van 30 mijl met om de mijl een uitzicht punt. Op zich is het uitzicht prachtig, maar na 6 van die uitkijk punten gaat het wel een beetje op elkaar lijken. Daarom wandelen we ook eens naar een top van de kraterwand. Dat brengt wat variatie. ‘s avonds inventariseren we eens wat we tot nu toe hebben gedaan op de vakantie en wat we nog willen bekijken. We komen erachter dat we wat achter lopen op ons schema. We hebben ons toch weer verkeken op de afstanden die nog gaan komen: California is toch wel heel erg groot. Daarom besluiten we het noorden van California te laten zitten: Morgen rijden we zover mogelijk naar San Francisco.
24 juli
Dit wordt dus een lange en vermoedelijk saaie dag. We rijden de I-5 af naar het zuiden en zien we hoe ver we komen. Dat wordt een beetje bepaald door hoe vervelend de kinderen achterin worden. Gelukkig lijkt het mee te vallen: we hebben ze verteld dat we naar San Francisco (SF) gaan (“Daar is de grote brug, he mam?”), en dat maakt ze wel enthousiast. We hebben dan ook geen enkel probleem met ze en komen ‘s middags om 5 uur aan in Sacramento. Morgen is het nog een uurtje naar SF.
25 juli
We rijden vandaag naar SF, maar met een kleine omweg langs Alameda onder Oakland. Hier ligt in de haven namelijk een heus vliegdekschip afgemeerd, en dat mag je nog bezoeken ook! Het is een oud vliegdekschip (in 1970 uit de vaart genomen), maar je mag bijna overal in komen. De kids krijgen van mij een cursus “Vliegdekschip, hoe werkt dat eigenlijk?”, en we gaan het eiland in (de toren op het dek) en inm de hangars onder dek). We vinden dit allemal een superdag. Dan gaan we de San Francisco Bay Bridge over, door SF zelf en dan de Golden Gate Bridge (bovenste helft in de mist) over naar Petaluma waar een KOA ons opwacht. En een bieb waar ik dit verhaal naar 0.00 dollar mag in typen.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper suscipit lobortis nisl ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril delenit augue duis dolore te feugait nulla facilisi.