weblog:
A website that displays in chronological order the postings by one or more individuals and usually has links to comments on postings.
Raytje
De verzamelde werken – Volume II
De gebruikelijke verzameling van belangrijke informatie, wetenswaardigheden, laatste nieuwtjes, eerste geruchten, roddel, achterklap, onzin en klets.
Overtocht – Melrose – Edinburgh
Manouschka wilde wel eens de bagage in de auto zien te krijgen. Ik dacht dat ze dat nooit ging lukken en liet haar maar begaan. Maar na een half uurtje had ze alles er in zitten. Mooi, al weer iets dat de kids voortaan kunnen doen!
Na een anderhalf uur zonder file rijden we IJmuiden binnen. Onderweg nog een hele discussie gehad of dat IJmuiden met 2 hoofdletters wordt geschreven. IJmuiden met 1 hoofdletter ziet er niet: Ijmuiden. Vanwege de files te vroeg, dus kijken we maar eens hoe een schepen geschut worden in de sluizen.
De auto staat al snel in het schip en we hebben op hetzelfde dek onze hut. Da’s niet zo mooi, dan slapen we eigenlijk net boven de machinekamer. ’s Nachts blijkt dat inderdaad zo te zijn: alles trilt en maakt herrie. Ik val pas na 3 uur in slaap, en Lizet is ’s morgens gebroken. Het dinerbuffer de avond te voren is dan een kleine genoegdoening.
In Newcastle snel door de douane en dan links rijden. Altijd weer even wennen. Aan de laptop als navigator hebben we veel, daardoor hoef ik in ieder geval niet op de route te letten en kan ik helemaal voor het linksrijden gaan.
Op de grens van Schotland, heel toepasselijk the Borders, worden we verwelkomd door een doedelzakspeler die wereldberoemd is (zegt ie zelf). Hij heeft ook CDs en DVDs in de verkoop, dus daar zullen we nog veel van horen. Hij kent in ieder geval ’Rock around the clock’. Verder hier een en al mooie natuur:
Vlak voor Melrose, onze eerste overnachtingsadres stoppen we bij Jedburgh. Hier een bijna vergane Abbey centraal in het dorp. We eten er een broodje en rijden door naar Melrose. Eerst maar naar de youth hostel kijken. Het blijkt een jachtslot te zijn geweest en ligt erg mooi temidden van bomen en een enorm gazon.
Te voet naar Melrose city, waar we een beetje rondsjokken, ijsje eten, en de Tourist Information beroven. Gewapend met een stapel papier terug het hostel. Onze kamer blijkt een eigenlijk net de hut op het schip te zijn: 2 stapelbedden en een raam. Toegegeven, dit raam kan wel open, maar niet verder dan zo’n 15 cm. Bij een dorpje verderop doen we boodschappen en in de keuken van het hostel koken we samen met een paar andere gasten onze maaltijden.
Na de gebroken nacht op de veerboot slapen we nu prinsheerlijk en ’s morgens wil ik dan ook niet uit bed komen. Li en de kids halen broodjes en na het ontbijt vertrekken we naar Edinburgh. In Nederland heb ik via internet naar ’Park and Ride’ gezocht. In Newcraighall kun je voor 50p een dag parkeren. Het station ligt ernaast en de trein brengt ons in 10 minuten naar Edinburgh Waverley in het centrum. Ideaal.
Je stapt uit tussen de oude gebouwen, rare taxi’s en cabrio dubbeldeksbussen. Eerst naar de Camera Obscura, vlak bij Edinburgh Castle. Dit is best wel duur, voor een attractie waar we niet echt lang zullen blijven (wel Nederlands blijven, he!). Daarom lopen we High Street uit, en langs het Scottish Parliament komen we uit bij Dynamic Earth.
In dit museum wordt met modern technieken de historie van het heelal, de aarde en de natuur op aarde verklaard. Ook voor de jeugd leuk gebracht. Als we buiten komen, regent het en het houdt ook niet meer op. Met regenkleding sjokken we nog wat over Princess Street, maar besluiten al gauw dat we maar beter naar huis kunnen gaan. Om zeven uur zijn we weer thuis.We eten in de lokale pub.
Zaterdag lijkt droog te worden (in Schotland ben je elke dag weer benieuwd naar het weer), en dus gaan we wandelen. Melrose ligt tegen een lokale heuvel aangebouwd, en die moet natuurlijk bedwongen worden. Om 9 uur zijn we op pad. De heuvel is kaal en dus is er nergens beschutting tegen de wind. In de verte zien we regen vallen en zien we de zon schijnen. Het uitzicht is in ieder geval erg mooi. Na een uurtje is het wel bekeken: we staan bovenop. Het heuveltje in kwestie is maar 400 meter hoog, dus dat stelt niet zo veel voor. Het waait wel gruwelijk hard bovenop, dus we blijven maar even.
Tegen de middag hebben we het rondje gelopen en trakteren we onszelf op koffie met gebak in een tearoom. Dat moeten we vaker doen (vanwege het gebak). Als we in de family hostel terug komen hebben we mot met de cleaning lady: ze vindt dat we voor 4 uur niet binnen mogen. We eten dus maar voor het gebouw. Later vindt Lizet in de kleine lettertjes inderdaad dat het hostel tussen 10:30 en 16:00 niet toegankelijk is. Raar hoor!
’s Middags doen we boodschappen en rijden we nog even langs de oude spoorbrug. Alhoewel niet meer in gebruik ziet het er leuk uit. Vooral als de zon schijnt.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper suscipit lobortis nisl ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril delenit augue duis dolore te feugait nulla facilisi.