Raytje

Zondag I

Vandaag heb ik een vrije dag. Geen werk. Straks, als Maarten er is, gaan we naar de Kenilworth, maar nu op zondagmorgen heb ik geen verplichtingen.

Ik ben van plan straks wat rond te lopen in downtown Vasco, want ik logeer nu in een nieuw hotel, het HQ. Op de 7e verdieping, met best een aardig uitzicht. Ik zie het station van Vasco, met daarachter een wei, en woonwijken. Het leven komt hier langzaam op gang.

Ik ben net even wezen ontbijten, en dat was uh… vertrouwd :-). Een lang buffet, met maar een klein stukje ’continental’. Veel Indisch. Goed dat ik mijn pak hagelslag bij me heb, dan kan ik nog een beetje afwisselen. Er staat een thermoskan met ’tea’ erop, maar daar heeft men afvast maar melk bij gedaan. Yak! Ik vraag om black tea. En die krijg ik, black. Het lijkt wel koffie en ik heb even moeten proeven of het wel thee was. Ja, dat wel, maar sterk, niet te geloven!

Terwijl ik op een droog broodje zit te malen kijk ik de krant door. Ik bedenk me dat die eigenlijk vol staat met schandalen en corruptie, of schandalen óver corruptie. Nu ik hier een tijdje rond gelopen heb, ben ik er achter dat dit helemaal in de genen van de mensen zit. Niet alleen in India, maar deze hele regio. Het hoort gewoon bij de cultuur. Wil je dingen geregeld hebben, dan moet je extra betalen. Zo werkt het. Waarschijnlijk is het een manier om het salaris wat aan te vullen. (laatst met de onrust in Egypte stond er in de krant een artikel waarin de corruptie werd beschreven: een leerkracht van een basisschool geeft alleen maar goede cijfers als je hem ook nog wat betaald voor bijles voor je kind. Iets dat wij ons totaal niet kunnen voorstellen.)

De krant hier beschrijft dagelijks dat er weer een nieuw corruptieschandaal is ontstaan of dat een hoge official is opgepakt vanwege het aannemen van steekpenningen. Vorige jaar, na het houden van de Common Wealth Games raakte er bekend dat er miljoenen teveel is betaald aan aannemers doordat hun rekeningen twee keer werden betaald. Dat gebeurt echt niet per ongeluk.

Persoonlijk denk ik niet dat men hier ooit van de corruptie afkomt, het zit helemaal in de mensen zelf, en die zien er ook helemaal geen kwaad in.

Verder in de krant: een berichtje dat er ergens in India een schat is gevonden. 522 stalen zilver van 35-40 kilo, verstopt in een tempel. Meteen komen romantische gedachtes in me op a la de avonturen films van Indiana Jones. Een professor die midden in de jungle een overgroeide tempel vind met daarin een enorme schat. Slangen er tussendoor krioelend en zo.
Aan het eind van het kranten artikel wordt dat beeld keihard onderuit gehaald. De schat werd ontdekt doordat twee arbeiders tijdens reparatiewerkzaamheden een ruimte ontdekte met de zilverstaven. Ze kwamen ’s nachts terug, namen een paar staven mee en probeerden die te verkopen. Gewoon ordinair jatwerk dus…