weblog:
A website that displays in chronological order the postings by one or more individuals and usually has links to comments on postings.
Raytje
De verzamelde werken – Volume II
De gebruikelijke verzameling van belangrijke informatie, wetenswaardigheden, laatste nieuwtjes, eerste geruchten, roddel, achterklap, onzin en klets.
Bericht van de 69ste breedtegraad
Afgelopen dagen ben ik voor mijn werk naar het hoge noorden geweest, op precies te zijn naar het plaatsje Kirkenes in Noorwegen. Boven de poolcirkel, dus inderdaad in de zomer gaat de zon niet onder en blijft het ’s nachts licht.
Laat ik maar eerlijk zijn, ik keek er erg naar uit. Van twee vakanties in Noorwegen weet ik dat het een erg mooi land is. En tijdens beide vakanties lokte dat noorden van Noorwegen. Hoeveel de afstand hemelsbreed is weet ik niet, maar van het zuiden naar het noorden van Noorwegen is over de weg al meer als 2500 km. Dus het noorden moest maar even wachten, en onze vakanties speelden zich in het zuiden af.
Begin dit jaar hoorde ik dat er een bezoekje aan Kirkenes aan zat te komen, omdat dat een schepenlift van ons staat. Eerst van Amsterdam naar Oslo, en daarna doorvliegen naar Kirkenes. Bij aankomst was het mooi zonnig weer. Missschien dat al hielp, maar na de eerste minuut in de taxi naar het hotel wist ik het al: hier wilde ik zeker nog eens komen, op vakantie wel te verstaan. Een glooiend landschap, maar wel ruig. Veel rots, veel meertjes, en veel bomen en struiken. Erg groen dus.
Wat ook opvalt: veel bewegwijzering is ook in het Russisch, de Russische grens ligt 5 km verderop.
We waren ’s avonds aangekomen, maar daar was door het licht niets van te merken. Mijn hotelkamer heeft uitzicht op zee, en precies op de plaats waar de zon niet onder gaat. Ik maak verschillende foto’s tot half een ’s nachts. Totaal geen gevoel van slaap of vermoeidheid. Dan doe ik toch maar de gordijnen dicht, ik moet toch wel slapen…
(Foto’s vanuit mijn hotelkamer gemaakt om 22:30, 23:30 en 00:30)
De volgende ochtend bezoeken we de scheepswerf en bekijken we de toestand van de lift. Dat hebben we eigenlijk snel gezien, er moet toch wel wat gebeuren. Tegen de middag staan we weer ’op straat’ en besluiten we in de lobby van ons hotel nog wat te werken, ze hebben er gratis internet en nog beter, gratis koffie en thee. De lobby kijkt uit over een buitenterras, dat windstil in de zon ligt.
Tegen het einde van de middag, nou vooruit, misschien was het iets eerder :-), zetten we ons in de zon, met een glas wijn. Ik heb het gevoel dat ik verbrand, maar het feit dat ik in een sms van het thuisfront lees dat het daar regent maakt veel goed. Zo houden we het wel uit tot een uur of 6. Dan proberen we de lokale zalm uit. Jammie!
Een taxi brengt ons die avond terug naar het vliegveld en we overnachten in Oslo. De volgende ochtend ben ik weer terug in Nederland.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper suscipit lobortis nisl ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril delenit augue duis dolore te feugait nulla facilisi.