weblog:
A website that displays in chronological order the postings by one or more individuals and usually has links to comments on postings.
Raytje
De verzamelde werken – Volume II
De gebruikelijke verzameling van belangrijke informatie, wetenswaardigheden, laatste nieuwtjes, eerste geruchten, roddel, achterklap, onzin en klets.
Knietje
Het is tegenwoordig op "onze leeftijd" (beetje beladen uitdrukkeling, maar Ok) gebruikelijk dat je flink aan sport doet. Ten eerste om de lichaamsaangroei tegen te gaan, maar ook om de conditie op peil te houden. Want er zijn op "onze leeftijd" echt nog wel taboes. Je wilt tenslotte nog niet gezien worden met een rollator (overigens, vroeger liep opa met een wandelstok, nu loopt oma met een rollator). Of wat te denken van een gehoor apparaat. Niet dat je dat kunt voorkomen door te sporten trouwens. Het taboe wat ik als laatste geslecht heb, zijn de vari-focus glazen in mijn bril. Goed, ik wijk af, geloof ik….
De conditie dus. Er moet gesport worden om de conditie op peil te houden. Zelf doe ik niet aan sport, maar aan bewegen. Ik beweeg op de tennisbaan (ik doe ook niet aan tennis, maar "we meppen"), en twee keer per week beweeg ik te voet naar mijn werk. De andere dagen beweeg ik dat stuk met de fiets.
Lizet, die doet wel aan sport. Of deed eigenlijk, want sinds een tijdje heeft ze last van haar knie. Vooral bij die ene schoolslag-beenslag, waar je met je onderbeen zo raar naar buiten draait. Dat vond het knietje van Lizet niet leuk. En dat liet ie steeds duidelijker merken. Andere mensen hebben een tennis-arm, Lizet heeft een schoolslag-knie.
Dus op een gegeven moment reisden we af naar de Viasana kliniek in Mill. In deze gestroomlijnde ziekenhuis-operatie werd snel en klantvriendelijk (echt hoor, daar kunnen die massale geneeskunde-fabrieken als het Jeroen Bosch
nog iets van leren!) vastgesteld wat er mis was, en dat opereren de enige optie was. Er werd een datum geprikt en vorige week zette ik Lizet af bij Viasana. Tijdens een korte snij- en frees-sessie werd er een ruw randje van de meniscus weggehaald.
Evil als we zijn hadden we de operatie in de laatste week van de schoolvakantie gepland, zodat M+F mooi in de verpleging werkzaam konden zijn. Dagelijks boodschappen en koken, dat was het "verzoek". Al kennen we Lizet langer als vandaag en was natuurlijk te verwachten dat ze na twee dagen zelf al weer een hoop zou doen.
Waar je vroeger twee weken voor in het ziekenhuis lag, zetten ze je nu na een uur of 4 weer buiten. Twee kleine gaatjes op je knie, en nog een tijdje rondhobbelen met een water-knie. Meer is het niet. En binnenkort kan ze weer zwemmen, hopelijk zonder de pijn.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper suscipit lobortis nisl ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril delenit augue duis dolore te feugait nulla facilisi.