weblog:
A website that displays in chronological order the postings by one or more individuals and usually has links to comments on postings.
Raytje
De verzamelde werken – Volume II
De gebruikelijke verzameling van belangrijke informatie, wetenswaardigheden, laatste nieuwtjes, eerste geruchten, roddel, achterklap, onzin en klets.
…
Vorige dag Volgende dag
Woensdag 17 juli 2002
Vanaf onze camping heb je een prachtig uitzicht op de Roten Kogel en aangrenzende bergen, waar we gisteren overheen wilden lopen. Die berg ligt nu in zon en dus besluiten we vandaag de wandeling “over de top” te doen. Dus in Matrei met de Goldriedbahnen omhoog. Met verbazing kijken we vanuit de cabine hoe snel Matrei kleiner wordt onder ons. En hoe we steeds verder het Virgental in kunnen kijken. De camping zien we niet liggen, misschien te ver weg? Als we na 5 minuten weer uitstappen is het duidelijk een paar graden koeler en de truien gaan aan. In een lekker weertje lopen we in een soort halve cirkel van het bergstation naar het Kals-Matreier Torlhaus. Het hoogsteverschil is niet erg groot en daarom kunnen we ontspannen wandelend van het uitzicht genieten, want dat is fenomenaal. Zoals gezegd, je kijkt recht het Virgental in. Het is een lichte wandeling, en we komen dan ook een hoop mensen tegen, tot zwaar bejaarden toe.
Bij het Torlhaus, dat precies tussen twee bergtoppen maar boven op de bergkam in ligt, drinken we wat. Tijdens het tweede deel begint Manous te klagen: “Ja hee, maar dat ga ik niet wandelen hoor, dat gaat kei-steil omhoog!”. Daarnaast hebben heel even de regenjassen nodig. Maar aangekomen in het Bergrestaurant Blauspitze (waar we gisteren al even waren) is al het leed gauw vergeten achter een bordje spagetti en heiße choko (wat een combinatie!). Wij genieten van een Brettljause. Toch weer in de regen dalen we met de stoeltjeslift af naar Kals. Even wachten op de postbus waarvan de chauffeur lunchpauze houdt in Kals en ons daarna naar Huben brengt. Daar stappen we over op de bus naar Matrei. In Matrei kunnen de regenjassen en paraplu weer weg.
Aangekomen op de camping zien we dat er een kampvuur wordt voorbereid voor de kinderen.
Ze mogen allemaal een stok met brooddeeg boven het vuur houden en zo een broodje bakken. Als dat klaar is krijgen ze ook nog een worstje om warme te maken. Dat valt allemaal nog niet mee, er zullen een hoop kinderen brood gegeten hebben dat nog niet gaar was, maar de lol was er niet minder om.
Op deze camping is de ruhe-zeit van 10 uur ‘s avonds tot 7 ‘s morgens. Om dat een beetje te ‘promoten’ gaat om 10 uur het lantaarnpaal-licht op de camping uit. De meeste mensen komen hier om te wandelen dus die hebben hun slaap wel nodig. Om 10 uur is het hier dus heerlijk rustig. Genietend van de rust drinken we dan nog een glaasje (nou ja, een mok van de kinderen) wijn. Om elf uur liggen wij er dan ook wel in.
Donderdag 18 juli 2002
Korte broekenweer! Vandaag gaan we afzien. We willen naar de Nilljoch Hütte, boven Niedermauern. Met de auto klimmen we al een stukje en starten op 1200 meter. Vandaar gaat het verder te voet. Fabian wil eerst niet, heeft dorst, honger, pijn etc, maar als we eenmaal het stadium “klauterpaadje” hebben bereikt, gaat ie zo hard als papa en mama.
Boven aangekomen geven we ze een complimentje, we vinden het toch een hele prestatie van ze. We eten lekker Käsespätzle en Kaiserschmarren. Heerlijk. Ik heb gezien dat de meeste wandelaars (mannen dan) een groot glas bier drinken. Dat probeer ik nu ook eens. Dat smaakt na een flinke wandeling toch wel heel erg lekker, dat gaan we vaker doen!
De weg terug is vermoeiender maar wel sneller. Vooral de knieen moeten het ontgelden. We lassen extra pauzes in. Bij dit soort wandelingen werkt het het beste als we elk een kind onder onze hoede nemen en met raad-spelletjes of praten een beetje proberen af te leiden van het geploeter.
Ik wijs Manous en Fabian een boerderij aan die we aan de overkant van het dal boven aan de berg zien staan. Ik vertel ze dat het de zelfde boerderij is die we boven bij de Nilljoch Hütte beneden zagen staan, zo hoog zijn we geklommen: de Nilljoch Hütte staat op 1990 meter.
Na aankomst rijden we meteen door naar het zwembad in Virgen, want het is goed warm. Het zwembad is dan ook open en de kinderen zijn door het dolle heen. Het water is wel koud, maar dat maakt ze niets uit. Wel halen we Fabian na een tijdje uit het water, want hij is een beetje vel over been en is door en door koud geworden.
Ik bekijk het gespartel van de kant, door mijn hand mag ik nog niet in het water.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper suscipit lobortis nisl ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril delenit augue duis dolore te feugait nulla facilisi.