Januari 2001 en daarvoor


Noorwegen?

Zoals meestal zijn de dagen rond de kerst de tijd waarin onze vakantieplannen een meer definitieve vorm gaan aannemen. Daarvoor leeft het op een of andere manier wat minder. Er is wel een voorkeur, maar omdat het nog zo ver weg is, wordt er weinig over nagedacht. Dit keer besluiten we naar Noorwegen te gaan. Weer naar Noorwegen te gaan, want in 1997 zijn we er al eens een keer geweest en dat vroeg naar meer.

Goed, Noorwegen dus. We pakken de kaart er eens bij en halen eens wat herinneringen op. Het fjordengebied was wel heel erg mooi. En daar hebben we nog lang niet alles van gezien. Dus dat heeft toch wel de voorkeur. We hebben min of meer onze bestemming bepaald: het zuidelijke fjordengebied.
In Noorwegen zijn er voor ons twee mogelijkheden: kamperen of huisjes huren. Dat moeten we ook nog uitzoeken. Als je een huisje huurt, dan heb je in ieder geval een dak boven je hoofd als het regent en kunnen de kinderen gewoon spelen. In een tent zit je boven op elkaars lip. Maar het moet ook nog betaalbaar blijven, en daarbij krijgt kamperen de voorkeur.

Ons jaarlijkse bezoek aan de Vakantiebeurs heeft dus als doel zoveel mogelijk informatie over het zuidelijke fjordengebied te verzamelen, al zullen we ons niet beperken tot dat deel. Ook zoeken we informatie over het huren van huisjes. In 1997, bij het boeken van onze vorige vakantie in Noorwegen, viel het ons op dat er maar bar weinig keuze in huisjes is als via een reisorgansiatie en reisbureau boekt. Daarom willen we op de Vakantiebeurs kijken of we via het Noors verkeersbureau of andere organisaties overzichten of lijsten kunnen krijgen van te huren huisjes.

Dit keer gaat Manouschka mee naar de beurs. We denken dat ze het wel leuk zal vinden. We gaan altijd 's avonds om de drukte te ontlopen. We eten op de beurs, want elk land heeft zo z'n eigen eettentje of restaurantje "meegebracht". We beginnen bij Griekenland (natuurlijk). Na een pitabroodje is de ergste honger gestild en gaan we naar de scandinavische hoek. Al van verre horen we muziek van de A-teens en als we bij de Noorse stand komen staan er 4 meiden een dansje te doen. Manouschka wil gaan kijken, mama gaat mee. Ik struin de Noors stand af en pak alles wat maar iets met onze bestemming te maken heeft. Een dik boek met huurhuisjes ligt voor ons klaar. Dat beloofd veel goeds!

Het Noorse eettentje serveert een flinke moot zalm. Dat moeten we even proberen. Het smaakt in ieder geval heerlijk. Nog een reden om naar Noorwegen te gaan...
Na Noorwegen lopen we nog even door de verre bestemmingen hoek, Amerika, Canada en de Pacific (want daar willen we eigenlijk ook nog eens naar toe). Met een 10 cm dikke tas van een paar kilo keren we huiswaarts.

Het weekend na de Vakantiebeurs wordt besteed aan het bekijken wat we aan folders hebben meegnomen. Het boek met de huurhuisjes blijkt een enorme lijst van huisjes in heel Scandinavie te bevatten. Helaas zijn de prijzen bijzonder hoog. Later blijkt dat ook de prijzen van huisjes die je via een reisbureau kunt boeken nogal hoog zijn. Voor een eenvoudig en klein huisje betaal je in het hoogseizoen al gauw meer als 1000 gulden per week (voor als je dit later leest: ongeveer 450 euro :-). Dat vinden we toch iets te veel. Daarom nemen we het besluit: we gaan kamperen!

Tevens besluit ik dat we niet over de Sontbrug door Zweden en langs Oslo naar de Noorse kust gaan, maar met een veerboot vanuit Denemarken. Ik had gedacht dat de route door Zweden niet zo heel erg lang zou zijn, maar een blik op de kaart laat zien dat dit een flinke afstand is. Aangezien ik zelf alles moet rijden, trekt me dat niet zo. Ik kan hooguit zo'n 900 km per dag rijden (met kinderen erbij) en dan heb ik het wel gehad. Nee, we geven wel iets meer uit aan een overtocht per boot, en dan zijn we praktisch op de plaats van onze bestemming.

Goed, een boot overtocht uitzoeken. De meeste reisorganisaties hebben wel een overzicht van de verbinding tussen Duitsland/Denemarken en Zweden/Noorwegen. De verbinding Hirtshals - Kristiansand is lekker kort (met een snelle boot 2,5 uur), en vaart meerdere keren per dag. Ik schrik wel van de prijs: bijna duizend gulden! Toch maar door Zweden rijden? Nee, we zoekn nog even verder. Internet helpt hier verder. De Fjordline brengt je vanuit Hanstholm naar Egersund. Daar doe je dan wel 7 uur over en je vertrekt vroeg, om 9 uur 's morgens. De prijs is net iets meer als 500 gulden, dat scheelt. We boeken de overtocht bij Info Skandic

Nu kan een van de leukste delen beginnen: de voorbereidingen.