weblog:
A website that displays in chronological order the postings by one or more individuals and usually has links to comments on postings.
Raytje
De verzamelde werken – Volume II
De gebruikelijke verzameling van belangrijke informatie, wetenswaardigheden, laatste nieuwtjes, eerste geruchten, roddel, achterklap, onzin en klets.
Delain
Al een tijdje geleden vroeg Fabian me of we samen naar een concert van Delain konden gaan. Delain is een Nederlandse band, in de stijl van Within Temptation. Nog niet zo bekend, maar met muziek die minstens net zo mooi klinkt. Deze muziek had ik thuis geintroduceerd, nadat ik met Manous naar een concert van Within Temptation was geweest en op internet op zoek was naar soortgelijke muziek. Fabian blijkt dezelfde muziek leuk te vinden en zodoende kwam de vraag.
Gisteren gaven ze een concert in Oss, en waar Fabian en ik naar toe zijn geweest. Het was Fabian zijn concert-doop, tenminste, als je een concert van Guus Meeuwis in het PSV stadion niet meetelt. Ok, zijn rock-concert-doop dan… En dan te bedenken dat ik naar mijn eerste concert ging toen ik 18 of 19 was: de Dire Straits in Eindhoven.
Maar goed, het concert van Delain dus.
In het voorprogramma stond Kingfisher Sky, een bandje dat ook wel ergens in dezelfde muzikale hoek thuis hoort. Het was hun taak om de zaal met een heerlijk enthousiasme warm te spelen. Karakteristiek behalve de muziek waren de twee vrouwen op het podium met lang haar, die een Master-Class "head-bangen doe je zo" gaven. Vooral de celliste (!) leek een zeemeermin waarvan het blonde haar door het water leek te zweven.
Daarna kwam Delain, ook met lang haar. Maar dan van de basgitarist en de zangeres. Omdat we deze nummers allemaal al kenden, kon hier meegezongen worden, al zat Fabian meer doodstil te genieten. "Zat" ja, we hadden achterin het zaaltje een verhoogde rand gevonden waardoor hij overal overheen kon kijken. En papa lekker kon zitten, dat moet toch ook gezegd zijn 😉
(Foto’s gemaakt met papa’s mobiel)
Een stukje verder zat een Duits gezin met twee kinderen van 11 en 8 jaar. Moeder was vroeger duidelijk een rock-chick geweest, gezien de tattoo op haar schouder, de manier van kleden en het gemak waarmee zij de typisch uittingen van enthousiasme bij een rock-concert ten toon spreidde. Ze ging lekker uit haar dak, voor zover dat mogelijk was met een slapend kind van 8 op je schoot…
Delain speelde goed, en de stemming zat er goed in, ook al was het concert niet uitverkocht. Fabian keek zijn ogen uit. Hij vroeg regelmatig of "even naar voren mocht". Het was niet druk, dus kon ie op zijn gemak even vooraan gaan staan kijken. Voor 16 Euro kocht ie een t-shirt en een poster en was ie helemaal het mannetje. Kan ie maandag op school mooi de blitz maken. Dat ie naar een concert is geweest. En dat ie pas om 12 uur naar ging….
Huisje
Voor diegene die het nog niet wisten: na jaren zoeken hebben we een nieuw huis gekocht. In Boxtel, in de wijk "in Goede Aarde". Ergens in het najaar gaan we verhuizen! Hier alvast een plaatje:
Nou alleen nog ons huidige huis verkopen. Interesse? Klik hier!
Opening
Vandaag, zondag 15 april is de officiele opening van lift #1. Dit betekent dat Jadaf vandaag hun eerste schip gaat dokken. Dit schip, de Sahand 85 lag al enige dagen in de buurt aan de kade om ons een beetje te intimideren. Maar we zijn ook in Stralsund geweest, dus dit was maar een kleintje… Eerst moesten we onze test ponton te water laten en de cradles van het platform af rijden. Al gauw kwamen de eerste medewerkers en gasten van Jadaf al kijken. Even later begonnen 2 sleepbootjes de Sahand in positie te brengen. De arbeiders van Jadaf krioelden als mieren over de installatie heen om het schip binnen de lift put te brengen. Na enig overleg begonnen we het platform omhoog te brengen en pikte het systeem het schip op. De belasting liep voor de middelste 3 lierparen zo hoog op dat we handmatig wat hebben moeten bijstellen. Ook de MdL werd iets hoger dan begroot, zo'n 55 ton/meter. Na overleg met Boxtel en Ron besloten we door te gaan. Eenmaal uit het water bleek dat dit schip zo'n 2500 ton woog. Vooral bij het stretchen van het platform (het rechttrekken), bleken de problemen aanzienlijk. Met een hoop handmatige bediening en wat kunst en vliegwerk hebben we het platform toch enigszins recht gekregen en kon men het schip van het platform afrijden. Ook het dwarstransport op de STC ging zonder problemen. Daarna werd het schip op de Dry Berth gereden. Halverwege deze actie schoot een van de koppelstukken tussen STC en Dry Berth van zijn plaats af en werd een van de cradles zwaar beschadigd. Terplekke werd door Jadaf, TTJ en Rexroth een practisch oplossing bedacht: het wiel en zijn ophanging werd eruit gebrand. De koppelstukken werden ge-finetune-d met een slijptol en de operatie werd vervolgd: het schip stond om zes uur op de Dry Berth.
]]>Taart
's Avonds, na alle actie zitten we even in het beachhouse en komt de taart te voorschijn. Frans laat zich de taart goed smaken. Wij trouwens ook. Ron, die met ons is meegevlogen, heeft zich geinstalleerd in het beachhouse en werkt hier gewoon door. Met mobiele telefoon en laptop heeft ons beachhouse een metamorfose ondergaan en is nu een directiekantoor. ]]>
Een hoop actie
Gisteren hadden we een drukke dag: volgens de planning zouden we de ponton van de kade op de STC (Side Transfer Carriage) rijden. Deze kar verzorgt het dwarstransport op de werf. De procedure is als volgt:
– De ponton wordt op de STC gereden,
– De STC wordt naar andere locatie gereden,
– De ponton wordt van de STC gereden.
– Alles in omgekeerde volgorde weer terug.
Als deze procedure zonder problemen wordt uitgevoerd, kunnen we LLoyd's keur halen.
Om de ponton, die volgepompt is met water en 1700 ton weegt, te verplaatsen, heeft Jadaf een loader ter beschikking gesteld. Dit enorme monster heeft genoeg trekkracht om de ponton in beweging te krijgen.
De STC is inmiddels voorzien van een houten dek, waar de loader overheen kan rijden. Koppelstukken tussen de “wal” en de STC zorgen ervoor dat de cradle-trein zonder problemen op de STC kan komen.
Zodra de ponton midden op de STC is gereden, wordt de loader losgekoppeld en naar de zijkant van de STC gereden. Hier wordt een trekstang bevestigd aan de STC en kan de STC verplaatst worden. De eerste poging mislukt. Waarom is niet helemaal duidelijk, maar er wordt besloten om de ponton er weer af te rijden en eerst een poging zonder ponton te doen. Dit werkt zonder problemen.
Ik heb me inmiddels onrechtmatig toegang verschaft tot het dak van de Control Building. Ik wilde wel toestemming vragen, maar er was niemand, ook niet op het dak. Het uitzicht is hier grandioos, evenals de verbrandde nek die ik hier krijg.
Nu de STC zonder last heeft gereden besluiten we de ponton er weer op te zetten en het opnieuw te proberen. Hier blijkt dat de STC wel makkelijk scheef kan komen te staan, waarbij de STC aan de ene kant wel op de rails op de wal aansluit en aan de andere kant niet. Dit moeten we nog eens onderzoeken.
Frans loopt het vuur uit zijn sloffen en zijn haar staat nogal woest.
Als we een tweede poging wagen om de STC met ponton te verplaatsen zet het geheel zich langzaam in beweging. Heen en terug gaat zonder problemen. Lloyd's keur gehaald!
Daar zijn we weer!
Na een vlucht die totaal volgeboekt was komen we aan in een warm Dubai.
Terug op de site is het bijna business as usual. Dit keer een uitgebreid team: Hans, Rudolf, Thijs (van Avo), Danny en ik. Ook Ron is gisterenavond meegekomen, hij had een bespreking in Burj al Arab. Some guys have all the luck. Later meldde Ron dat het binnen erg kitscherig is.
Het Control Building was weer een verdieping hoger. Ik dacht dat het na de derde verdieping ophield, maar de architect dacht daar anders over.
En zowaar komt deze morgen een zware delegatie de internet verbinding aanleggen: 3 man van de IT afdeling en 3 man om het werk te doen. Er staat een antenne mast en daar komt een richtantenne in.
Via een speciale outdoor router krijgen we een ethernet kabel. De 3 man IT personeel pielt nog een beetje met een laptop en mobiele telefoon en na een half uur kunnen we inderdaad de Google startpagina in de Control Container bewonderen. Meteen even email checken….
We richten ons kantortje meteen in als internet cafe.
We kunnen wel merken dat de temperatuur weer gestegen is: onze installatie meet af en toe de temperatuur: 34 graden!
En dan is het nog heiig of het is de smog, net wat je er van denkt.
De sanitaire voorzieningen zijn nog steeds niet helemaal wat je thuis gewent bent. Op het plaatje onder laat Danny zien hoe de kleine boodschap gaat.
De grote boodschap is iets dat gepland moet worden. De WC is een halve kilometer lopen of met de auto 2 kilometer omrijden. Ik koos voor het laatste. Ik kreeg de site security achter me aan, ik dacht omdat ik te hard reed (30 km/h), ik moest nou eenmaal. Ik duik de WC in. De site security wacht maar even dacht ik. Oh-oh, geen WC papier. Hmmmm, dan maar met m'n hand en daarna afspoelen. Hmmmm, ook geen handdoek. Nou ja dan maar met natte handen naar buiten. En buiten staat meteen achter de deur de site security. Hij is netjes opgevoed en geeft me een hand. Precies ja, die hand. Hij begon, denk ik maar.
Ik had overigens niet te hard gereden, maar sinds vandaag hebben we een nieuwe auto en die kenden ze nog niet. Omdat we normaal 's morgens bij de poort gewoon doorrijden, gingen ze naar ons op zoek. En mij uiteindelijk te pakken gekregen…..
Sinds vandaag heeft ons beachhouse een hek gekregen. We zijn daarmee een private club geworden.
Omdat we voor het beachhouse genoeg plek hebben beginnen we binnenkort ook valet parking. Laat die lambo's maar komen.
Oh ja vandaag hebben we ook nog wat gewerkt. We zijn begonnen aan het eerste deel van onze nu al aan het uitlopende planning: het levellen van het platform. Met een laservlak (zo'n ding van de Gamma) zetten we elke lier op dezelfde hoogte, zodat het platform exact recht is.
Dubai aan de Maas
Vlak voor mijn derde bezoek aan Dubai hebben we nog even een familie uitstapje. Naar Rotterdam. Op eerste paasdag, dus hopelijk niet al te druk.
Eerst wilden we het onderwijs museum bezoeken. De museumbende (kinderprogramma) had gemeld dat dit een leuk museum voor kinderen zou zijn, en zo krijgen ze meteen wat cultuur zonder naar schilderijen te moet kijken. Mooi meegenomen.
Niet helemaal, het museum bleek met feestdagen gesloten.
Goed, even wat improviseren: vlakbij het onderwijsmuseum heb je de kubuswoningen.
Ook is er de Oude Haven met een hoop terrasjes. We kwamen er zowaar een schepenlift tegen.
Even koffie drinken in de zon en even een stukje over de Willemsbrug gelopen. Daar kun je wel zien waarom Rotterdam de City of Architecture 2007 is.
Rotterdam zonder Spido, dat kan natuurlijk niet. Na door burgemeester Opstelten in maar liefst 4 talen welkom geheten te zijn, varen we af. Ook hier weer lekker in de zon. Nou, niet alleen in Dubai bouwen ze overal. Ook hier in Rotterdam staan vooral langs het water bouwkranen en gebouwen die nog niet helemaal af zijn. Het is hier net Dubai aan de Maas.
Tijdens de rondvaart zagen we hem al staan: de Euromast. We treffen het wel met het weer. Eerst op het uitzichtsterras en met de ronddraaiende lift helemaal naar boven. Daarna een beetje loungen op de hangplek op 100 meter hoogte in het restaurant. Daar is het goed toeven. Mooi uitzicht over de haven.
Als afsluiting van de dag rijden we door naar H.v.Holland. zoals het op de ANWB borden staat. Daar wat gegeten met uitzicht op de ECT containerhaven op de maasvlakte. Zelfs met eerste paasdag is er activiteit.
Morgen nog een dagje niksen en dan naar weer op pad. Daar zal het wel bruisen van de activiteit.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper suscipit lobortis nisl ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril delenit augue duis dolore te feugait nulla facilisi.